آرامگاه کوروش کبیر

مرگ کوروش بزرگ در حدود سال ۵۲۹ پیش از میلاد، در سال بیست‌وهشتم یا سی‌ام سلطنت او بر انشان و بیست‌ودوم پس از فتح پادشاهی ماد اتفاق افتاد. روایات مختلفی دربارهٔ مرگ کورش وجود دارد. بیشتر مورخینی که در مورد مرگ او نوشته‌اند آن را در جنگ با یکی از طوایف سکایی در شمال شرق ایران گزارش کرده‌اند.

اما در مورد نام قومی که کورش در جنگ با آنان کشته شده یا زخمی و بر اثر جراحت آن کشته شد، اختلاف است. هرودوت آن را ماساژت نامیده، کتزیاس دربیک و برس کلدانی هم دها، که هر سه از اقوام سکایی بوده که در فاصلهٔ گرگان تا ورای دریای آرال و رود سیحون سکونت داشته‌اند. نتیجهٔ جنگ هم مشخص نیست. به‌گفتهٔ هرودوت سپاه کوروش شکست خورد، به‌گفتهٔ کتزیاس با کمک یکی از اقوام سکایی پیروز شد و به گفتهٔ استرابون هم پیروز شدند.

شکی نیست که کوروش مقدمات امر را برای تسخیر مصر فراهم کرده‌است ولی ابتدا تصمیم گرفت مرزهای شمال شرقی امپراطوری اش را از تاخت و تاز اقوام چادرنشین ماساگت‌ها در امان بدارد. این تاخت و تازها زیان‌ها و صدمات چشمگیری بر ایرانیان شهرنشینی که آمیخته امپراطوری هخامنشی شده بودند وارد کرده بود. 

هرودوت می‌گوید که کوروش با حیله به یکی از اردوگاه‌های ماساگت حمله‌ور شد و تمامی ساکنان آنجا را کشت. ولی پس از این جریان، قسمت اعظم نیروهای ماساگت تحت فرماندهی ملکه تومی‌ریس، شکست سنگینی بر ایرانیان وارد آوردند و کوروش کشته شد. سر بریدهٔ کوروش در یک پوست خیک که پر از خون انسانی بود انداخته شده تا وی عطش خون‌آشامی خود را تسکین دهد. هرودوت می‌نویسد این نبرد، خونین‌ترین جنگی بود که توسط «بربرها» صورت گرفته بود. بنابر گزارش مورخین یونانی، کوروش در جنگ با ماساگت‌ها ۲۰۰ هزار مرد جنگی را از دست داد که اغراق آشکاری است. 

از نگاه داندامایف داستان‌های روایت شده توسط مورخین یونانی بیشتر از آنکه شرح یک رویداد واقعی باشند، رنگ و بوی یک رمان را دارند. اگرچه حقیقت دقیق مرگ کوروش را نمی‌دانیم، اما مشخص است که او در پاسارگارد دفن شده‌است. این حقیقت ممکن است که گفته‌های هرودوت را دروغ جلوه دهد اما ممکن است جنازهٔ کوروش از دشمن پس گرفته شده و به پایتخت آورده شده باشد. ریچارد فرای می‌گوید احتمالاً داستان هرودوت ساختگی است، اما گرفتن آسیای میانه توسط کوروش صحیح است زیرا دورترین شهری که در سغد وجود دارد، سایرس‌چَتا (سایروپولیس) نام دارد که گستردگی فتوحات شرقی او را ثابت می‌کند. کتزیاس می‌گوید که کمبوجیه باگاپاتس - یکی از درباریان - را همراه جسد کوروش به مراسم دفن فرستاده‌است. 

انتقال جسد کوروش، یکی دیگر از نشانه‌های نادرست بودن جنگ کوروش با ماساگت‌هاست؛ زیرا اگر ملکه تومی‌ریس، کوروش را کشته و سر او را بریده باشد، چگونه هخامنشیان توانسته‌اند با سپاهی شکست‌خورده جسد را از آنان پس بگیرند و آن را به درون قسمت‌های داخلی ایران وارد کنند؟ 

در دوازدهم اوت ۵۳۰ پیش از میلاد، زنی بابلی به نام «بورسیپه» زمینی را در نزدیکی دروازهٔ سنگ‌براق به نام یکی از خویشاوندانش کرد. تاریخ این لوحی گلی که به خط میخی اکدی نوشته شده بود، «نهمین سال کورش، شاه کشورها» را نشان می‌داد. در سی و یکم همین سال در پایتخت بابل، مردی بابلی الاغش را فروخت. تاریخ این لوح مربوط به «سال آغاز فرمانروایی کمبوجیه، شاه کشورها»ست. این دو سند که در ظاهر اهمیت چندانی ندارند، در واقع نشان می‌دهند که کوروش در فاصلهٔ بین ۱۲ تا ۳۱ اوت سال ۵۳۰ پیش از میلاد درگذشته‌است و یا حداقل، خبر درگذشت وی و بر تخت‌نشینی کمبوجیه در این تاریخ به بابل رسیده‌است. 

این نگاره، اثر الکساندر زیک، بردن سر کوروش نزد تهم‌رییش را به تصویر کشیده است

روایت هرودوت

هرودوت کشته‌شدن کوروش بزرگ در جنگ با ماساژت‌ها محتمل‌ترین واقعه می‌داند. این نگاره، اثر الکساندر زیک، بردن سر کوروش نزد تهم‌رییش را به تصویر کشیده است.

هرودوت مورخ یونانی نوشته که کورش پس از آن‌که بابل را فتح کرد برای مطیع کردن ماساژت‌ها که در شرق رود آراکس (سیحون) سکونت داشتند لشکرکشی کرد. وی ابتدا به فرمان‌روای ماساژت‌ها تهم‌رییش («تُمیریس) که بیوهٔ پادشاه سابقشان بود پیشنهاد ازدواج داد اما او که دانست مقصود کوروش تسلط بر سرزمین اوست نپذیرفت و کورش به قصد جنگ با او به سوی سیحون حرکت کرد. او در ابتدا با حیلهٔ جنگی توانست یک‌سوم سپاه ماساژت‌ها را نابود کند اما ملکه تمیریس با جمع‌آوری تمام قوای خود به او حمله‌ور شد و در جنگی سنگین به پیروزی رسید.

بیشتر سپاه کورش نابود شده و او نیز کشته شد. هرودوت با اشاره به اینکه حکایات متعددی در مورد مرگ کوروش مطرح است و او آن که به حقیقت نزدیک‌تر است را انتخاب کرده مشخص می‌کند که خود نیز از صحت آن مطمئن نبوده‌است. 

هرودوت می‌نویسد، راجع به درگذشت کوروش روایات مختلف است اما من شرحی را که بیشتر در نظرم معتبر می‌نماید نقل می‌کنم. کوروش در آخرین نبرد خود به قصد سرکوب قوم ماساگت (ماساژت) قومی از سکاها که با حمله به نواحی مرزی ایران به قتل و غارت می‌پرداختند، به سمت شمال شرقی کشور حرکت کرد، میان مرز ایران و سرزمین سکاها رودخانه‌ای بود که لشگریان کوروش باید از آن عبور می‌کردند.

هنگامی که کوروش به این رودخانه رسید، تهم‌رییش (تومیریس) ملکهٔ سکاها به او پیغام داد که برای جنگ دو راه پیش رو دارد یا از رودخانه عبور کند و در سرزمین سکاها به نبرد بپردازند و یا اجازه دهند که لشگریان سکا از رود عبور کرده و در خاک ایران به جنگ بپردازند. کوروش این دو پیشنهاد را با سرداران خود در میان گذاشت. بیشتر سرداران ایرانی، جنگ در خاک ایران را برگزیدند، اما کرزوس امپراتور سابق لیدیه و دایی مادر کوروش که تا پایان عمر، به عنوان یک مشاور به کوروش وفادار ماند، جنگ در سرزمین سکاها را پیشنهاد کرد.

کوروش نظر کرزوس را پذیرفت و از رودخانه عبور کرد. نخست عده‌ای از جنگاوران ماساگت‌ها به رهبری سپارگاپیس فرزند ملکه، به دسته‌ای از سربازان لشکر کوروش که از بقیه جدا افتاده‌بودند، حمله کرده و همه را به خاک هلاکت انداختند. بعد از آن پیروزی آنها بر سفرهٔ طعام بازمانده از لشکر کوروش نشسته و با اشتیاق فراوان انقدر خوردند و نوشیدند که مست و بیهوش شدند. پارسیان در این هنگام وقت را غنیمت شمرده بر سر آنها ریختند و سپارگاپیس را اسیر کردند.

سپارگاپیس وقتی به هوش آمد و خود را اسیر دید، از کوروش استدعا کرد که غل و زنجیر از او بردارند. کوروش این تقاضا را اجابت کرد. وقتی دستان او آزاد شد، از شدت ننگ و عار خود را درجا کشت. بعد از جنگی بین دو سپاه درگرفت که از جهات شدت و خشونت در میان سایر اقوام سابقه نداشت و عاقبت ماساگت‌ها غلبه کردند و خود کوروش نیز کشته‌شد.

بروسوس (مورخ کلدانی) در ۲۸۰ پیش از میلاد آورده‌است که کوروش در جنگ با طوائف داهه (دها، یکی از عشایر سکایی) کشته شده‌است. از قول کتزیاس پزشک دربار هخامنشی آمده‌است که کوروش در اثر جراحاتی که در جنگ با دربیک‌ها (به انگلیسی: Derbike) به او وارد آمده‌بود، کشته شده‌است. آنها فیل‌هایشان را رها کردند، اسب کوروش رم کرده و کوروش بر زمین افتاد. یکی از سربازان هندی که با دربیک‌ها متحد بودند، زوبینی به ران او انداخته‌است و کوروش را به خیمه‌اش بردند و او در اثر این زخم بعد از سه روز درگذشته‌است. 

اینکه هر سه قوم یاد شده، در بالا از طوایف سکاها بوده‌اند، نشان می‌دهد که آخرین جنگ‌های کوروش با طوایف سکاها بوده‌است اما به نوشته زرین‌کوب بعید به نظر می‌رسد که وی در این جنگ‌ها کشته شده‌باشد. مخصوصاً در روایت هرودوت بسیار بعید می‌رسد که باقیماندهٔ سپاه شکست خورده توانسته باشند، جسد بدون سر او را برای دفن به پاسارگاد بیاورند. بر طبق روایت‌های گزنفون و استرابون این جنگ‌ها به کشته شدن کوروش منجر نشده‌است و وی به مرگ طبیعی وفات یافته‌است. در هر حال راجع به پایان کارش، هیچ روایتی را از روی قطع بر روایت دیگر، نمی‌توان ترجیح داد.

روایت کتزیاس 

کتزیاس مورخ دیگر یونانی جنگ کورش را با قومی به نام دِربیک به پادشاهی آمُرّایوس گزارش کرده‌است. دربیک‌ها توانستند با فیل‌های جنگی خود سواره‌نظام ایرانیان را محاصره کرده و کوروش بزرگ از اسب به زیر افتاده و یک جنگجوی هندی - که از متحدین دربیک‌ها بودند- او را با زوبینی که به رانش می‌خورد، مجروح می‌کند. روز بعد «آمورگِس» پادشاه سکائی به کمک ایرانیان آمده و آن‌ها فاتح شده و دربیک‌ها مطیع می‌شوند اما کورش چند روز بعد پس از وصیت به اطرافیان خود و تعیین کمبوجیه به عنوان جانشین خود می‌میرد. 

روایت برس کلدانی

از بروسوس مورخ کلدانی نقل قول شده که کوروش در نبرد با قوم داها کشته شد. دها از اقوام ساکن اطراف گرگان بوده‌اند.

روایت تروگ پمپه‌ای

تروگ پمپه‌ای مورخ رومی هم روایتی مشابه هرودوت را اتخاذ کرده با این تفاوت که می‌نویسد سپاه ۲۰۰ هزار نفرهٔ کوروش در گردنه‌های کوهستان به محاصرهٔ سپاه ملکه ماساژت‌ها درآمده و تمامی آن‌ها نابود شده، حتی یک نفر هم زنده نمی‌ماند تا خبر این واقعه را ایرانیان برساند.

روایت گزنفون

کسنوفون مورخ یونانی مرگ کورش را در کتاب کوروش‌نامه به شکل طبیعی و در پارس گزارش داده. به گفتهٔ او کورش در خواب از مرگ خود مطلع می‌شود و پس از نیایش و وصیت‌هایی به نزدیکان و دوستان و بزرگان کشور از دنیا می‌رود. روایت کسنوفون در مورد مرگ کورش به داستان‌های اساطیری مربوط به مرگ کیخسرو پادشاه کیانی شباهت دارد.

گوشت گردن و سینه گوسفند برای داخل خورش ها بسیار مناسبند

گوشت گوسفند یکی از بهترین نوع گوشت است که در تمامی غذاها مورد استفاده قرار می گیرد. در اینجا به بررسی قسمتهای مختلف گوشت گوسفند می پردازیم تا بتوانیم بهترین برشها را از قصابی خریداری کنیم.

گوشت گوسفند سالم و مناسب را با این نکته ها بخرید

هیچ کسی لذت خوردن گوشت گوسفندی که خوب پخته شده باشد را نمی تواند انکار کند. فیله یا دنده کباب نسبتاً گران است. می توانید گاهی با درست کردن آنها دلی از عزا در آورید. پیدا کردن برشهای ارزان قیمت بدان معناست که همیشه می توانید از گوشت گوسفند لذت ببرید. با قصاب خود آشنا شوید آنها خیلی بهتر از گوشتهای بسته بندی شده آماده در سوپر مارکتها به شما کمک خواهند کرد.

شانه گوسفند

این قسمت در حقیقت نیمه پائینی تنه گوسفند است. این برش بزرگ جایگزین ارزان قیمتی برای ران است. می توان این قسمت را به همراه سبزیجات معطر و سیر کباب کرد. گوشت را می توان روی برشهای سیب زمینی قرار داد بدین ترتیب سیب زمینی های شما به همراه عصاره گوشت پخته خواهند شد. یا می توانید آن را به تکه های کوچک خرد کرده داخل خورش بپزید.

گردن و سینه گوسفند

این قسمت از گردن گوسفند ارزان تر است و بیشتر به سمت میانه بدن گوسفند قرار دارد. این برشها برای خرد کردن داخل خورشها بسیار مناسبند. قسمت میانی گردن به صورت فیله یا تکه ای وجود دارد. به دنبال گوشتی بگردید که همه قسمتهای آن یکرنگ است و لایه ای از چربی روی آن را پوشانده است.

سینه گوسفند

این برش از قسمت زیر شکم گوسفند بریده می شود. این قسمت را به آرامی بپزید تا چربی آن جدا شود. ممکن است دنده ها و استخوان ها به آن متصل باشند. می توان زمانیکه گوشت پخته شد آنها را جدا کرد یا می توان گوشت را بدون استخوان و رول شده خریداری کرد که و درون آن را با سبزیجات پر کرد. از قصاب خود بخواهید که پوست روی گوشت را جداکند تا لایه چربی روی پوست نیز برداشته شود.

دمبالچه گوسفند

یک برش آبدار از پشت بدن گوسفند. می توان قسمتهای استیکی را به همراه یا بدون استخوان در فر یا روی منقل کباب یا در ماهیتابه سرخ کرد.

در بین محلات پنجگانه تهران قدمت چال میدان (چال حصار) قدیمی تر از بقیه است

محله های ثروتمندان در تهران قدیم
تهران قدیم از چهار محله تشکیل شده بود به نام‌های سنگلج، اودلاجان (عودلاجان)، بازار و چاله‌میدان. در زمان ناصرالدین‌شاه قاجار چندین محله تازه در تهران ساخته شد به نام‌های ارگ، چاله حصار، خانی آباد، جوادیه، قنات‌آباد، پاچنار، پامنار، یافت‌آباد، گار ماشین، گود زنبورک‌خانه، صابون‌پزخانه، گود عرب‌ها و دروازه قزوین. محله‌های دیگر شهر تهران بزرگ؛ ری یا شاه عبدالعظیم، شمیران یا تجریش، تهران‌پارس، تهران نو، نارمک، کَن و فرحزاد، طرشت و حسن‌آباد، بریانک یا هفت چنار می‌باشد.

هنوز بسیاری از آن محلات با همان اسم و رسم قدیم وجود دارند. محله دولت که به دلیل نزدیکی با کاخ‌های سلطنتی به این نام خوانده می‌شد، خیابان‌های لاله‌زار، خیابان شاه‌آباد، خیابان اسلامبول، خیابان علاء‌الدوله (فردوسی) خیابان لختی (سعدی) خیابان واگن‌خانه (خیابان اکباتان) عین الدوله، دوشان‌تپه (ژاله)، نظامیه (بهارستان) و دروازه شمیران را شامل بود.

محله عودلاجان (اودلاجان) تشکیل می‌شد از خیابان جلیل‌آباد (خیام) کاخ گلستان تا ناصریه (ناصر خسرو) و حدود مسجد شاه و شمال بوذرجمهری شرقی و پامنار و جنوب خیابان چراغ برق (امیر کبیر) و میدان توپخانه، که محله کلیمیان و زرتشتیان مقیم تهران بود.

محله سنگلج که بخش اعظم و عمده آن را امروزه پارک شهر تشکیل می‌دهد، در گذشته یکی از مراکز مهم سیاسی بود و با اینکه در حال حاضر تقریباً از بین رفته ولی هنوز اشتهار تاریخی خود را از دست نداده.

چاله حصار یکی دیگر از محلات جنوب تهران بود که چون آن را خاکبرداری و خاکش را به مصرف حصار کشی تهران رسانده بودند، مقدار زیادی چاله گود مانند داشت، بعدها برای تخلیه زباله‌های شهر از آنجا استفاده می‌کردند.

چاله میدان نیز که قبلاً در دوره صفویه خاک آن را به مصرف حصارکشی تهران رسانده بودند، وضعی تقریباً مشابه چاله حصار داشت و محل تخلیه زباله تهران به حساب می‌آمد، این محله محدود به جنوب بازار چهل تن و امامزاده سید اسماعیل و میدان مال فروش‌ها، میدان امین السلطان، گمرک، خانی آباد، دروازه غار و پاقاپوق (اعدام) بود.

در بین محلات پنجگانه تهران قدمت چال میدان (چال حصار) قدیمی تر از بقیه است. بافت قدیم شهر تهران تا زمان حکومت پهلوی اول به شکل قدیم خود – البته با تغییراتی جزیی – باقی مانده بود. با تخریب حصار شهر تهران و دروازه های آن، تغییرات عمده ای در تمام شهر به وجود آمد. به رغم تداوم دگرگونی‌ها در زمان پهلوی دوم، هسته قدیمی شهر تهران همچنان مرکزیت خود را تا به امروز حفظ کرده است.

*محله دولت
این محله حد فاصل خیابان های لاله زار، فردوسی، سعدی، اکباتان، ایران، 17 شهریور، بهارستان و دروازه شمیران را در بر می‌گرفت. محله ای که دیرتر از بقیه محلات به تهران اضافه شد و مردم همیشه به آن به چشم یک محله حاشیه ای و بی اعتبار نگاه می کردند. البته تا وقتی که در زمان ناصرالدین شاه لاله زار رونق گرفت و تبدیل به خیابان فرهنگ و هنر تهران شد.

*میدان‌ها
در تهران عهد قاجار پنج میدان توپخانه، بهارستان، ارگ، پاقاپق و مشق ساخته شد. بعد از آن 12 میدان دیگر در تهران بنا شد. طراحان میدان‌های جدید ابتدا مهندسان چک و فرانسه و سپس آلمانی و دانمارکی بودند. بعدها 150 میدان کوچک و بزرگ به مرور به این مجموعه اضافه شد. از 50 میدان احداث شده در سال های اخیر، آفریقا (آرژانتین) و بسیج، بزرگ ترین آنها هستند.

*محله پولدارهای تهران
شاید برای شما هم جالب باشد که بدانید در قدیم محله ثروتمندان تهران کدام نقطه از مناطق 22 گانه امروزی تهران به شمار می رفت.
در نقشه های بجا مانده از روزگار قاجار- برزین ۱۲۵۸- چهار محله عودلاجان، چاله میدان، بازار و سنگلج قید شده است. بعدها محله های ارک و دولت به آن چهار محله اضافه شدند و وجه تمایز این دو محله جدید، آن بود که اربابان قدرت و زورمداران روزگار در این دو محله در میان باغ‌های وسیع زندگی می کردند و هرگز تراکم جمعیت محله هایی چون سنگلج، چاله میدان و بازار را نداشتند. در این محله ها، از کوچه های تنگ، باریک و دراز خبری نبود و سکنی گزینی افراد سرشناسی همچون میرزا یوسف مستوفی الممالک و تصرف اراضی وسیع در قسمت شمالی تهران آن روزگار محله هایی چون بهجت آباد، یوسف آباد و حسن آباد شکل گرفتند.

 محله عودلاجان، چاله میدان، بازار و سنگلج از محله های ثروتمندان در تهران قدیم بوده است

گفته می شود که رضاشاه دراین محله بزرگ شده بود و اصرار داشت که برای از بین بردن سوابق خود، محل را تخریب کند. سابقه تاریخی سنگلج به سال۱۲۵۰ ه. ق، است که برای استفاده منطقه مسکونی طراحی شد و ساخت آن بر عهده محمد تقی خان بوده است.
امروزه در خیابان بهشت معماری قدیمی و جدید به چشم میخورد، اما خیابان بیش تر به مرکز اداره های دولتی تبدیل شده است. سنگلج در عصر خود یکی از بزرگ ترین و آبادترین و پرجمعیت ترین محلات تهران بود که تکیه های آن شهرت بسیاری داشت. تکیه مشهور قورخانه کهنه از جمله آن ها است که در حال حاضر به خیابان قورخانه تبدیل شده و در آن اتصالات لوله و پیراهن و کت و شلوار به فروش می رسد.

از تکیه های سنگلج چندین گذرگاه و خیابان انشعاب پیدا می کرد که خیابان شاهپور (وحدت اسلامی)؛ واقع در غرب سنگلج، یکی از آنها است. گذرهای معروف آن نیز گذر تقی خان در شمال و گذر شریف الدوله در ضلع جنوبی است که به در خونگاه می رسید.

محله سنگلج در روزگار گذشته، دارای یک یا چند کدخدا بود، مثل: حاج میرزا زکیخان که متصدی تدارکات و هزینه چراغانی و تنظیم امور دسته های عزاداری و حرکت آن ها در روز عاشورا در چاله حصار بود. از اشخاص صاحب نام دیگر مانند آیت الله سید محمد طباطبایی و آیت الله سید عبدالله بهبهانی را، که از روحانیان صدر مشروطیت و طراز اول دارالخلافه ناصری بود، می توان نام برد. از مشخصه های امروز این محله میتوان به تالار نمایش سنگلج اشاره کرد که در دهه ۱۳۴۰، ساخته شده است.

دو گذر معروف این محله گذر تقی خان و گذر شریف الدوله بود که به درخونگاه منتهی می شد. چندین حمام بزرگ با خزینه ها و چال حوضهای عظیم در سنگلج وجود داشت. در نقشه های بجا مانده از روزگار قاجار چهار محله عودلاجان، چاله میدان، بازار و سنگلج از محله های ثروتمندان در تهران قدیم قید شده است.

* وجه تسمیه نام قدیمی محلات شمال تهران
اقدسیه: نام قبلی اقدسیه (تا قبل از 1290) قمری حصارملا بوده است. ناصرالدین شاه زمین های آنجا را به باغ تبدیل و برای یکی از همسران خود به نام امینه اقدس (اقدس الدوله) کاخی ساخت و به همین دلیل این منطقه به اقدسیه معروف شد.

آجودانیه: آجودانیه در شرق نیاوران قرار دارد و تا اقدسیه ادامه پیدا می کند. آجودانیه متعلق به رضاخان اقبال السلطنه وزیر قورخانه، ناصرالدین شاه بود، او ابتدا آجودان مخصوص شاه بوده است.

درکه: اگرچه هنوز دلیل اصلی نامگذاری این محل مشخص نیست اما برخی آنرا مرتبط به نوعی کفش برای حرکت در برف که در این منطقه استفاده می شده و به زبان اصلی «درگ» نامیده می شده است دانسته اند.

فرمانیه: در گذشته املاک زمین های این منطقه متعلق به کامران میرزا، نایب السلطنه بوده است و بعد از مرگ وی به عبدالحسین میرزا فرمانفرما فروخته شد.

جماران: زمین های جماران متعلق به سید محمدباقر جمارانی از روحانیون معروف در زمان ناصرالدین شاه بوده است. برخی از اهالی معتقدند که در کوه های این محله از قدیم مار فراوان بوده و مارگیران برای گرفتن مار به این ده می آمدند و دلیل نام گذاری این منطقه نیز همین بوده است و عده ای هم معتقدند که جمروکمر به معنی سنگ بزرگ است و چون از این مکان سنگ های بزرگ به دست می آمده است، آن را جماران، یعنی محل به دست آمدن جمر نامیده اند.

دزاشیب: (در نزدیکی تجریش) روایت شده است که قلعه بزرگی در این منطقه به نام «شیب» وجود داشته است و در گذشته نیز به این منطقه دزآشوب و درج سفلی در لهجه محلی ددرشو می گفتند. احتمالا دلیل نامگذاری این محل کشف سکه ها و اشیاء قیمتی در این محل بوده است. در گذشته این منطقه ییلاق کارکنان روسیه بوده است.

قلهک: کلمه قلهک از دو کلمه «قله» و «ک» تشکیل شده است که قلعه معرب کلمه کله، مخفف کلات به معنای قلعه است. عقیده اهالی بر این است که به دلیل اهمیت آبادی قلهک که سه راه گذرگاه های لشگرک، ونک و شمیران بوده است، به آن (قله-هک) گفته شده است.

کامرانیه: زمین های این منطقه ابتدا به میرزا سعیدخان، وزیرامورخارجه ناصرالدین شاه تعلق داشت و سپس کامران میرزاپسر بزرگ ناصرالدین شاه، با خرید زمین های حصار بوعلی، جماران و نیاوران اهالی منطقه را مجبور به ترک زمین ها کرد و سپس آن جا را کامرانیه نامید.

فرحزاد: این منطقه به دلیل آب و هوای فرح انگیزش به همین نام معروف شده است.

حجت الاسلام والمسلمین آل هاشم در جمع وابستگان نظامی جمهوری اسلامی ایران در کشورهای خارجی گفت: امروز ایران اسلامی با درایت و رهبری حکیمانه مقام معظم رهبری و مجاهدت همه سربازان نظام، به یک قدرت مسلم منطقه ای تبدیل شده و به صورت مستقل در منطقه و جهان نقش آفرینی می کند.

به گزارش روابط عمومی ارتش، وی در ادامه سخنانش با اشاره به اینکه امروز در مقطع حساس و سرنوشت سازی در نظام بین الملل و منطقه غرب آسیا که بخش اعظم جهان اسلام را در بر می گیرد قرار داریم، افزود: هندسه قدرت تحت تأثیر عوامل گوناگون، دستخوش تحولات اساسی شده و زمینه های شکل گیری ساختار و نظامی جدید را فراهم آورده که در آن قدرت های سنتی پیشین جای خود را به مجموع هایی از کشورها و بازیگران جدید با هویت های نوین داده است.

حجت الاسلام آل هاشم در ادامه با بیان اینکه کشورهایی که سوابق طولانی در استعمارگری دارند با استفاده از وضعیت منطقه بدنبال اهداف استکباری و استعماری خود می باشند، افزود: به نظر نمی رسد منطقه غرب آسیا در آینده نزدیک روی آرامش و ثبات به خودش ببیند لذا منازعات ضداسلامی و تفرقه افکنانه که در جهت منافع رژیم صهیونیستی می باشد در میان مدت ادامه خواهد یافت اما قدرت های مداخله گر غربی و دولت های مستبد و وابسته منطقه هرگز نمی توانند در بلند مدت و برای همیشه مانع توده های عظیم مردم شوند چرا که بیداری اسلامی در نهایت موجب سرنگونی حکام جور و ستم خواهد شد.

نماینده ولی فقیه در ارتش با بیان اینکه امروز همه زورگویان در مقابل جمهوری اسلامی ایران صف آرایی کرده اند و طیف گوناگونی از دشمنان در یک جبهه گسترده در مقابل ایران اسلامی ایستاده و توطئه آفرینی می کنند، افزود: علاوه بر گستردگی جغرافیایی خصومتها و تهدیدها علیه جمهوری اسلامی ایران از حیث موضوع هم این تهدیدها دارای تنوع و گستردگی زیادی بوده و فشارهای سیاسی، تحریم های اقتصادی، تهدیدهای نظامی و تهاجم گسترده فرهنگی در سال های اخیر علیه جمهوری اسلامی ایران را شامل شده است.

وی خطرناک ترین نوع تهدیدها علیه انقلاب اسلامی را حوزه گفتمانی و هویتی دانست و افزود: دشمنان خارجی و ایادی داخلی آنان متمرکز بر حوزه گفتمانی انقلاب اسلامی ایران شده اند و  حتی ایجاد و پشتیبانی از گروه های معاند و تروریستی در منطقه در وهله اول با هدف ایجاد چالش گفتمانی در مقابل انقلاب اسلامی ایران شکل گرفته است به نحوی که امروزه صدها شبکه ماهواره ای و تلویزیونی و هزاران سایت اینترنتی در همین راستا قدم بر می دارند.

تغییر در ابعاد فکری و هویتی نسل جوان بعنوان عامل اصلی قدرت در آینده و تُهی سازی هویت انقلاب اسلامی هر چند با حفظ ظاهر آن از سوی دشمنان؛ از جمله مسائل دیگری بود که رئیس سازمان عقیدتی سیاسی ارتش به آنها اشاره کرد و گفت: بدیهی است که جنگ دشمنان با ملت ایران اسلامی هرگز به پایان نخواهد رسید و نظام اسلامی همچنان در معرض تهدیدهای گوناگون دشمنان نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران قرار دارد. بویژه اینکه ایران اسلامی امروز با درایت و رهبری حکیمانه مقام معظم رهبری(مد ظله العالی) و مجاهدت همه سربازان نظام به یک قدرت مسلم منطقه ای تبدیل شده و به صورت مستقل در منطقه و جهان نقش آفرینی می کند.

حجت الاسلام آل هاشم در ادامه گفت: مقام معظم رهبری بزرگترین راهبرد مقاومت در برابر دشمنان را انقلابی گری و انقلابی ماندن بیان فرموده اند و پنج شاخص را برای انقلابی ماندن ترسیم نموده اند که عبارتند از: پایبندی به مبانی و ارزش های اسلام و انقلاب، هدفگیری آرمان های انقلاب و همت بلند برای رسیدن به آنها، پایبندی به استقلال کشور، حساسیت در برابر دشمن و نقشه های او و عدم تبعیت از آنها و در نهایت تقوای دینی و سیاسی.

وی یکی دیگر از الزامات جمهوری اسلامی در مقطع فعلی را تبیین مسائل اصلی نظام دانست و افزود: اعلام مواضع بر حق و منطقی جمهوری اسلامی ایران و روشنگری دارای اولویت می باشد چرا که دشمنان نظام در سال های اخیر سرمایه گذاری فراوانی بر روی رسانه های گروهی نموده اند تا در جوی از فریبکاری و فرافکنی، گفتمان انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی ایران را تضعیف کرده و نابود کنند زیرا می دانند عمده مشکلاتشان در منطقه ما، فراگیر شدن پیام انقلاب اسلامی می باشد.

تقویت مولفه های قدرت ملی یکی دیگر از ملزومات جمهوری اسلامی برای افزایش قدرت درون زا بود که آل هاشم به آن اشاره کرد و افزود: جمهوری اسلامی ایران باید کلیه مولفه های قدرت ملی خود را تقویت کند لذا مقام معظم رهبری در مقاطع مختلف ضمن تأکید بر افزایش قدرت، پیشرفت در ابعاد فرهنگی، علمی و اقتصادی را ضروری دانسته اند چرا که افزایش قدرت در داخل، علاوه بر ارتقای کارآیی نظام، بسترهای لازم را برای اعتلای موقعیت های منطقه ای و جهانی برای جمهوری اسلامی ایران فراهم می آورد.

توجه به مفهوم قدرت موضوع دیگری بود که رئیس سازمان عقیدتی سیاسی ارتش در جمع وابستگان نظامی ایران به آن اشاره کرد و افزود: امروز، مفهوم قدرت از حالت سخت به نرم تبدیل شده لذا لازم است ضمن توجه و تقویت مولفه سخت قدرت به مولفه نرم قدرت نیز توجه بسیار شده و برای حفظ و اعتلای نظام، بطور مستمر به تولید ارزش و هنجارهای بین المللی مبتنی بر آموزه های اسلامی پرداخته و گفتمان انقلاب اسلامی را تقویت و توسعه بدهیم.

آل هاشم همچنین نقش آفرینی منطقه ای را یکی دیگر از الزامات جمهوری اسلامی ایران در مقطع فعلی دانست و گفت: این الزام عمدتاً بر جایگاه منطقه ای ایران تأکید دارد و بدون تردید اتخاذ مواضع انفعالی و انزواطلبانه نه تنها آینده روشنی را برای جمهوری اسلامی ایران رقم نمی زند بلکه زمینه تضعیف کشور را در عرصه مختلف بویژه در منطقه موجب خواهد شد. این نقش آفرینی همواره مورد تأکید مقام معظم رهبری بوده و باعث شده ما شاهد افزایش اقتدار و منزلت جمهوری اسلامی ایران در منطقه باشیم.وی در پایان سخنانش حفظ انقلاب و کشور بعنوان چشم امید بسیاری از مردمان و کشورهای دنیا در سایه حفظ وحدت و تبعیت از ولایت را بسیار مهم دانست و افزود: لازم است در این زمینه همه ما با درک عمیق و صحیح از موقعیت انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی، مصمم تر و پایدارتر از گذشته با آرمان های امام عظیم الشأن(ره) و اهداف مقدس مقام معظم رهبری و شهیدان تجدید پیمان نموده و مسیر سربلندی و پیشرفت کشور را با عزم و اراده جدی و محکم طی بنماییم.

 امیر سرتیپ دوم حسین ولی وند در حاشیه بازدید از اردوی دانشجویان دافوس آجا که جهت بررسی منطقه عملیات به شهر منجیل سفر کرده اند، گفت: دانشجویان با بهره گیری از تجارب کسب شده و قدرت ایمان، خود را برای مبارزه با تهدیدها آماده نمایند.

به گزارش روابط عمومی ستاد آجا، امیر سرتیپ دوم دکتر ولی وند فرمانده دافوس آجا با بیان اینکه اردوی بررسی منطقه عملیات، پشتوانه ای برای درک عمیق  آموزه های نظری دانشجویان این دانشگاه است، گفت: هدف از این دوره ها، دیدن بر اساس تجربه است که بسیار مهم می باشد لذا باید به آموزش ها نگاهی متفاوت نسبت به گذشته داشت.

وی در ادامه تصریح کرد:شما برای فراگیری و مرور آنچه در این محیط یاد گرفته اید و تطبیق آن با رزم کلاسیک وناهمطراز بویژه رزم مشترک باید نگاهی عمیق و راهبردی به رزم داشته باشد.

سرتیپ دوم ولی وند با اشاره به اینکه بررسی منطقه عملیات، شناخت جو، زمین و دشمن است، تأکید کرد: بررسی اقلیم های متفاوت در این دوره برای درک عمیق دانشجویان بر اساس پیشینه ای که از آموزش های گذشته دارند و انطباق آن با شرایط فعلی برای نبردهای احتمالی در حوزه پدافند و آفند است.

وی در پایان توصیه کرد: دانشجویان درجهت افزایش توان رزم، منطقه عملیاتی خود را مطالعه کنند و با بهره گیری از تجارب کسب شده و قدرت ایمان با تهدیدها مبارزه نمایند

 امیر دریادار حبیب‎الله سیاری دراین مراسم بر اهمیت دریا اشاره کرد و گفت: دریا برای همه کشورها از اهمیت بالایی برخوردار است.

فرمانده‌ نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران با اشاره به سیاست‌های کلان نظام در توسعه و آبادانی سواحل مکران و نیز تاکیدات مکرر مقام معظم رهبری بر این موضوع گفت: توسعه سواحل مکران علاوه بر پیشرفت سیستان و بلوچستان بر روند توسعه کشور نیز موثر است، از این رو در شناساندن این خطه تلاش‌های گسترده‌ای صورت گرفته است و خوشبختانه مساله سواحل مکران امروز در کتاب‌های درسی دانش‌آموزان گنجانده شده است.

وی به تعامل نیروی دریایی با همتایان جهانی خود اشاره  کرد و گفت: یکی از نمونه‌های اخیر این تعامل میزبانی نیروی دریایی ارتش از ناو گروه ایتالیایی بود.

امیر دریادار سیاری ضمن اشاره به سواحل گسترده ایران آنها را موهبت های الهی دانست که سبب شده ایران کشوری دریایی باشد.

وی افزود: همه کشورها از دریا برای قدرتمند شدن استفاده می کنند و ما نیز به واسطه سواحل آبی طولانی به دنبال نهایت استفاده از این موهبت الهی هستیم.

در پایان این مراسم امیر دریادار دوم شریفی نسب به عنوان فرمانده جدید منطقه سوم دریایی نبوت معرفی و از خدمات فرمانده پیشین این منطقه، امیر دریاداردوم شفیعی قدردانی شد

مشت آهنین ایران بر سر آمریکا+تصاویر

"ذوالفقار" یکی از دقیق‌ترین موشک‌های ساخت ایران است که از این پس به جمع موشک‌های بالستیک ایران اضافه شده است.

به گزارش افکارنیوز،  با توجه به تهدیدات، یکی از مهم‌ترین بحث‌هایی که امروزه در تمام دنیا مطرح بوده و هست، بحث دفاع و افزایش توان دفاعی است که این امر موجب ساخت تجهیزات پیشرفته‌ای مانند انواع تانک‌ها و جنگنده‌ها و ناوها شده اما دو مسئله حفظ جان نیروهای دفاع کننده و همچنین موضوع خنثی سازی تهدیدات قبل از رسیدن به مرزهای آن کشور متخصصان را بر آن داشت تا تولید سلاحی که این نیازها را برطرف کند در دستور کار خود قرار دهند که منجر به ساخت و تولید انواع موشک‌ها در برد کوتاه، برد متوسط و برد بلند شد.

 

**  مشخصات موشک بالستیک "ذوالفقار"

 

 

 

 

آمریکا بارها تلاش کرده تا توان موشکی جمهوری اسلامی ایران را زیر سوال ببرد و آن را به بوته "مذاکره" بگذارد؛ اما همانطور که فرماندهان نیروهای مسلح کشورمان گفته‌اند و فرمانده معظم کل قوا فرمودند: "قدرت موشکی جمهوری اسلامی به هیچ عنوان قابل  "مذاکره" نیست" و بر همین اساس می‌توان آینده روشنی را برای ایران در عرصه توان موشکی متصور شد؛ آینده‌ای که علاوه بر امنیت کشور ضامن امنیت منطقه نیز خواهد بود.

مشت آهنین ایران بر سر آمریکا+تصاویر

"ذوالفقار" یکی از دقیق‌ترین موشک‌های ساخت ایران است که از این پس به جمع موشک‌های بالستیک ایران اضافه شده است.

به گزارش افکارنیوز،  با توجه به تهدیدات، یکی از مهم‌ترین بحث‌هایی که امروزه در تمام دنیا مطرح بوده و هست، بحث دفاع و افزایش توان دفاعی است که این امر موجب ساخت تجهیزات پیشرفته‌ای مانند انواع تانک‌ها و جنگنده‌ها و ناوها شده اما دو مسئله حفظ جان نیروهای دفاع کننده و همچنین موضوع خنثی سازی تهدیدات قبل از رسیدن به مرزهای آن کشور متخصصان را بر آن داشت تا تولید سلاحی که این نیازها را برطرف کند در دستور کار خود قرار دهند که منجر به ساخت و تولید انواع موشک‌ها در برد کوتاه، برد متوسط و برد بلند شد.

 

**  مشخصات موشک بالستیک "ذوالفقار"

 

 

 

 

آمریکا بارها تلاش کرده تا توان موشکی جمهوری اسلامی ایران را زیر سوال ببرد و آن را به بوته "مذاکره" بگذارد؛ اما همانطور که فرماندهان نیروهای مسلح کشورمان گفته‌اند و فرمانده معظم کل قوا فرمودند: "قدرت موشکی جمهوری اسلامی به هیچ عنوان قابل  "مذاکره" نیست" و بر همین اساس می‌توان آینده روشنی را برای ایران در عرصه توان موشکی متصور شد؛ آینده‌ای که علاوه بر امنیت کشور ضامن امنیت منطقه نیز خواهد بود.

مشت آهنین ایران بر سر آمریکا+تصاویر

"ذوالفقار" یکی از دقیق‌ترین موشک‌های ساخت ایران است که از این پس به جمع موشک‌های بالستیک ایران اضافه شده است.

به گزارش افکارنیوز،  با توجه به تهدیدات، یکی از مهم‌ترین بحث‌هایی که امروزه در تمام دنیا مطرح بوده و هست، بحث دفاع و افزایش توان دفاعی است که این امر موجب ساخت تجهیزات پیشرفته‌ای مانند انواع تانک‌ها و جنگنده‌ها و ناوها شده اما دو مسئله حفظ جان نیروهای دفاع کننده و همچنین موضوع خنثی سازی تهدیدات قبل از رسیدن به مرزهای آن کشور متخصصان را بر آن داشت تا تولید سلاحی که این نیازها را برطرف کند در دستور کار خود قرار دهند که منجر به ساخت و تولید انواع موشک‌ها در برد کوتاه، برد متوسط و برد بلند شد.

 

**  مشخصات موشک بالستیک "ذوالفقار"

 

 

 

 

آمریکا بارها تلاش کرده تا توان موشکی جمهوری اسلامی ایران را زیر سوال ببرد و آن را به بوته "مذاکره" بگذارد؛ اما همانطور که فرماندهان نیروهای مسلح کشورمان گفته‌اند و فرمانده معظم کل قوا فرمودند: "قدرت موشکی جمهوری اسلامی به هیچ عنوان قابل  "مذاکره" نیست" و بر همین اساس می‌توان آینده روشنی را برای ایران در عرصه توان موشکی متصور شد؛ آینده‌ای که علاوه بر امنیت کشور ضامن امنیت منطقه نیز خواهد بود.